Bizler batýl inançlarýmýzý yaþayabilmek için, aklýn ve mantýðýn kabul etmediði öyle kanýtlar yaratýyoruz ki kendimize, adeta Kur’an dan uzak bir din yaþýyoruz. Kur’an bir rehberdir ve Allah ýn mesajýdýr. Allah Kur’an ý anlayalým ve hiç kimseye muhtaç olmayalým diye kolaylaþtýrdýðýný söyler. Ayetlerinde yasakladýðý, haram saydýðý konularý tek tek açýklar, açýklamadýklarý zaten serbest olanlardýr, onlardan bahsedilmez. Onun için Allah, ayetler üzerinde düþün aklýný kullan emrini verir. Çok daha düþündürücü olan ise Kur’an dan sorumlu olacaðýmýzý bildirdikten sonra, Onun ipine sarýlmamýz emrini verir. Bir arkadaþýmýz Müminun suresi 34. ayetinde, “ KENDÝNÝZ GÝBÝ BÝR BEÞERE ÝTAAT EDERSENÝZ, MUTLAKA ZÝYANA UÐRARSINIZ.” Þeklinde geçen ayette bahsedilen sözlerin, Allah a ait olmadýðý, müþriklerin sözleri olduðunu da söyleyerek, bakýn bana nasýl bir cevap veriyor.

“NEBÝYE UYMAYIN, SÝZÝN GÝBÝ BEÞERDÝR DÝYEN” ayeti yazar mýsýnýz? Ýtaata (Uyma) gelince ALLAH a itaat ayrýdýr. Resul / Nebiye itaat ayrýdýr. Komutana, Amire itaat ayrýdýr. Ana babaya itaat ayrýdýr. Öðretmene itaat ayrýdýr, büyüðe itaat ayrýdýr. Sapla saman karýþmasýn. Ama önce Muminin 34 Kimin sözü?”

Ýlginçtir bu arkadaþýmýz, Nebiye uymayýn, sizin gibi beþerdir diye geçen bir ayet arýyor. Allah uyulmasý gerekenleri ya da haram saydýklarýný açýklar, daha sonrada bizlerin ayetler üzerinde düþünmemizi, aklýmýzý kullanmamýzý emreder. Kur’an da Resulüme uyun der ama hiçbir ayette Nebime uyun demez. Peki neden? Ýþte bunu Kur’an ý anlayarak ve düþünerek okuyan anlar da ondan. Örneðin þunlar haramdýr yemeyin ya da yapmayýn dedikten sonra, helal olanlarý ya da yapýlmasý gerekenleri saymasýna gerek yoktur. Allah Elçisine Deki onara diyerek, Fussilet 6. ayetinde ne diyordu hatýrlayalým. “DE KÝ: ‘BEN ANCAK BENZERÝNÝZ OLAN BÝR BEÞERÝM. BANA YALNIZCA, SÝZÝN ÝLAHINIZIN BÝR TEK ÝLAH OLDUÐU VAHYOLUNUR. ÖYLEYSE O’NA YÖNELÝN VE O’NDAN MAÐFÝRET DÝLEYÝN. VAY HALÝNE O MÜÞRÝKLERÝN.” Bakýn bu ayette Allah ýn Elçisi bende sizin gibi bir beþerim, insaným dedikten sonra, bana yalnýz tek bir ilah olduðu ve YALNIZ ONA YÖNELMEMÝZ GEREKTÝÐÝ, ondan baþka hiç kimseden maðfiret, yani þefaat yardým dilenmeyeceði bildirildi diyor. Yani Resul/Elçi bana deðil Allah a uymanýz ve yalnýz ondan baðýþlanma dilememiz gerektiðinden bahsediyor. DEMEK KÝ ALLAH, BÝZLER GÝBÝ BÝR BEÞERE DEÐÝL, ALLAH A ONUN VAHYÝNE UYMAMIZI EMREDÝYOR.

Kur’an da itaat konusundan bahsedilirken, Allah hiçbir ayetinde bana ve Nebime uyun diye geçmez. Bana ve Resulüme yani Elçime uyun der. Çünkü Allah Elçisine verdiði görev gereði, O yalnýz Allah dan aldýðý vahyi teblið edecekte ondan. Nisa suresi 80. ayetinde Allah bakýn ne diyor. “KÝM RESUL’E ÝTAAT EDERSE, HÝÇ ÞÜPHESÝZ ALLAH’A ÝTAAT ETMÝÞ OLUR.” Peki, Allah Elçisine nasýl bir emir vermiþti þimdide onu hatýrlayalým. “BU KURAN BANA VAHYOLUNDU KÝ, ONUNLA SÝZÝ VE ULAÞTIÐI HERKESÝ UYARAYIM.” (Enam 19) Demek ki Allah Elçisine, kullarýmý Kur’an ile uyar diyor. Yani Elçime uyun derken, onun teblið ettiði Kur’an a uyun emrini vermiþ oluyor bizlere. Çok ilginçtir Enfal suresi 64. ayetinde Allah, Nebisine hitaben, Ey Nebi Allah sana da, sana uyan müminlere de yeter diyor. Peki, burada neden Nebi diyor da Resul demiyor, hiç düþündünüz mü? ÇÜNKÜ RESULLÜK, AYETLERÝ TEBLÝÐ ETTÝÐÝNDE GERÇEKLEÞÝR. Nebi bizler gibi bir beþerdir ve oda bizler gibi bir insan olduðu için, onunda bizler gibi yalnýz Kur’an a, yani Allah ýn vahyine uymasý gerektiði ve Allah ýn bizlere yettiði gibi, Nebisine de Allah ýn yeteceði uyarýsýný yapýyor. Hatýrlayýnýz Casiye 6. ayetinde nasýl bir uyarý vardý. “ALLAH’TAN VE O’NUN AYETLERÝNDEN SONRA HANGÝ SÖZE ÝNANACAKLAR?” Demek ki hüküm yalnýz Allah ýn dýr ayeti gereði, Allah ýn hükmünün dýþýnda, iman edenlerin inanacaðý hiçbir bilgi, kaynak yoktur. YANÝ ALLAH BÝZLERÝN BEÞERÝ SÖZLERE DEÐÝL, ALLAH IN VAHYÝNE UYMAMIZI EMREDÝYOR.

Ýslam dininde itaat, boyun eðmek, sorgusuz kabul etmek, yalnýz Allah a karþý yapýlýr. Eðer din ve iman adýna Allah ýn yanýnda itaat edeceðin kiþiler varsa, Allah a þirk koþuyorsun demektir. Anne babaya ya da büyüklere itaat din ve iman adýna yapýlmaz. Bunlar farklý konulardýr. ÝMAN yalnýz Allah a karþý yapýlýr. Onun için Allah a itaat etmek baþka, Resule itaat etmek baþka diyemeyiz. ALLAH IN RESULÜ, YALNIZ ALLAH A ÝTAAT ETTÝYSE, BÝZLERE DE YALNIZ ALLAH A ÝTAAT ETMEMÝZ VE YALNIZ ONDAN YARDIM DÝLEMEMÝZ GEREKTÝÐÝNÝ AYETLERDE TEBLÝÐ ETTÝYSE, NASIL OLURDA ALLAH A BAÞKA, RESULÜNE BAÞKA ÝTAAT DERÝZ. Günümüzde Allah ýn resulü yaþamýyor, onun adýna söylenen sözlerin, onun sözü olup olmadýðýný nasýl bileceðiz? Bilemiyorsak, Allah ýn ve Elçisinin önerdiði yolu izlemeli ve yalnýz Kur’an ýn ipine sarýlmalýyýz. ALLAH KULA KULLUKLUK YAPAMAYACAÐIMIZI, YALNIZ ALLAH A KULLUK YAPMAMIZ GEREKTÝÐÝ UYARISINI YAPAR. Kitap Ehli Allah ýn Elçisinden, vahyin dýþýnda da hükümler vermesini istediðinde, Allah nasýl bir ayet indirmiþti hatýrlayalým.

“ONLARA HERHANGÝ BÝR DELÝL GETÝRMEDÝÐÝN ZAMAN, “ONU DA DERLEYÝP GETÝRSEYDÝN YA!” DERLER. DE KÝ: “BEN SADECE RABBÝMDEN BANA VAH YEDÝLENE UYUYORUM. BU KUR’AN, RABBÝNÝZDEN GELEN ÖNGÖRÜLERDÝR; (AYRICA) ÝNANAN BÝR TOPLUM ÝÇÝN YOL GÖSTERME VE MERHAMETTÝR.” (ARAF 203)

Demek ki bizler dinimizi ve imanýmýzý yaþayabilmek adýna, Allah ýn Resulüne deðil, onun bizlere teblið ettiði, Allah ýn ayetlerine itaat ediyoruz. Onun içindir ki Allah, atalarýnýn batýl inançlarýný yaþayabilmek adýna beþeri uydurma rivayet, saný sözleri öne sürerek, Allah ýn vahyinin tam tersi sözleri söyleyenlere Rabbimiz, Müminun suresi 34. ayette sesleniyor ve nasýl uyarýyordu hatýrlayalým. “KENDÝNÝZ GÝBÝ BÝR BEÞERE ÝTAAT EDERSENÝZ, MUTLAKA ZÝYANA UÐRARSINIZ.” Onun için Allah, güvenilecek veliniz yalnýz benim, sakýn veliler edinmeyin diye bizleri uyarýyor. Bu ayetin gerçeklerini günümüzde kabul etmek istemeyenler, bu sözler Allah ýn sözleri deðil, inkârcýlarýn sözleri olduðunu söyleyebilmektedirler. Allah ýn sözleri olduðunu kabul ettikleri andan itibaren, inandýklarý onca atalarýnýn rivayet ve saný bilgilerinin/sözlerin doðru olmayabileceði gerçeði çýkýyor ortaya. BU GERÇEK NE YAZIK KÝ, BAZI KÝÞÝLERDE KORKU VE TELAÞA NEDEN OLUYOR. Bahsettiðimiz ayetin devamýna baktýðýmýzda, bakýn Allah ayetlerinde ne diyor ve Elçisi ile arasýnda nasýl bir diyalog geçiyor.

Müminun 38: “O, Allah hakkýnda yalan uyduran bir kiþiden baþka biri deðildir. Biz, ona asla inanmýyoruz.” Müminun 39–40: (Elçi) dedi ki: “Rabbim! ONLARIN BENÝ YALANLAMALARINA KARÞI BANA YARDIM ET!” (Allah da) þöyle buyurmuþtu: “Pek yakýnda onlar mutlaka piþman olacaklar!”

Bakýn bu ayetin devamýnda Allah ýn Elçisi için, inkârcýlar ne diyorlar. O Allah hakkýnda yalan uyduruyor ve ona inanmayacaklarný söylüyorlar. Peki, inanmamalarýnýn nedenleri neydi? Çünkü onlara öðretilen beþeri bilgi ve inançlarýnýn etkisindelerdi de ondan. Allah da 34. ayetinde sizlere anlatýlan beþerin sözlerine, rivayetlerine saný bilgilerine uyarsanýz, ziyana uðrarsýnýz diye uyarýyordu. 39 ve 40. ayetinde de Allah ýn Elçisi Allah a, Rabbim onlarýn beni yalanlamalarýna karþý bana yardým et diyor. Yani bu anlattýklarým benim sözlerim olmadýðýný, Allah ýn vahyi olduðunu onlara göster demek istiyor. Allah da Elçisini yatýþtýrýyor ve yakýnda gerçekleri görecekler diyor. DEMEK KÝ MÜMÝNUN 34. AYETTE ALLAH, ÝNKÂRCILARI UYARIYOR VE ATALARINIZIN BEÞERÝ YALANLARINA UYARSANIZ, ZÝYANA UÐRARSINIZ DÝYOR. Bu ayeti daha iyi anlayabilmemiz için öncesindeki ayetlerle birlikte anlamaya çalýþalým.

Müminun suresi 32. ayetinde Allah þöyle bir ayet gönderiyor. “ONLARA ÝÇLERÝNDEN, “ALLAH’A KULLUK EDÝNÝZ, SÝZÝN O’NDAN BAÞKA HÝÇBÝR ÝLAHINIZ YOKTUR, SAYGI DUYMUYOR MUSUNUZ?” DÝYEN BÝR RESUL GÖNDERDÝK.” Bu ayetin bu uyarýnýn sonunda, inkârda ýsrar edenler ne demiþti 33. Ayetinde hatýrlayalým. “BU DA SÝZÝN GÝBÝ, ÝNSANDAN BAÞKA BÝR ÞEY DEÐÝLDÝR. YEDÝÐÝNÝZDEN YÝYOR, ÝÇTÝÐÝNÝZDEN ÝÇÝYOR.” Þimdide 34. ayete bakalým, acaba bu ayette söylenen sözleri Allah mý söylüyor, yoksa inkârda ýsrar edenler mi? Bunlarý söyleyenler inkârda ýsrar edenler. Hemen devamýnda ise Allah bu sözleri söyleyenlere cevap veriyor ve “KENDÝNÝZ GÝBÝ BÝR BEÞERE ÝTAAT EDERSENÝZ, MUTLAKA ZÝYANA UÐRARSINIZ.” Diyerek atalarýnýn bunca yalan ve iftiralarýna inanan bu insanlara Allah, sizin söyledikleriniz sizin gibi bir beþerin sözleridir diyor. Eðer bir beþerin sözlerine inanýrsanýz, mutlaka kaybeder ve ziyana uðrarsýnýz diye de açýklama yapýyor. ÇÜNKÜ ALLAH IN RESULÜNÜN TEBLÝÐ ETTÝÐÝ SÖZLER/AYETLER ONUN KENDÝ SÖZLERÝ DEÐÝL, ALLAH IN SÖZLERÝ/AYETLERÝDÝR. Onun için Allah güvenilecek Veliniz yalnýz benim, sakýn veliler edinip ardý sýra gitmeyin, Kur’an ýn ipine sarýlým, sizleri Kur’an dan hesaba çekeceðim uyarýsýný yapýyor.

Ne yazýk ki bizler, inançlarýmýza uygun düþmeyen ayetlerin anlamlarýný bile deðiþtirmeye, baþka anlamlar vermeye çalýþýyoruz. Tabi kaybedenlerden olduðumuzun farkýnda bile olamýyoruz. Allah Enbiya suresi 10. ayetinde, “Andolsun, SÝZE ÖYLE BÝR KÝTAP ÝNDÝRDÝK KÝ, SÝZÝN BÜTÜN ÞEREF VE ÞANINIZ ONDADIR.” Dediði halde, hala güveneceðimiz itaat edeceðimiz rehberler, veli kiþiler aramaktan çekinmiyor, hatta Allah ýn Resulünün adýný kullanarak, Kur’an ýn hiç bahsetmediði, onaylamadýðý sözleri ona isnat ederek, atalarýmýzýn rivayet-saný inançlarýný yaþamak adýna, ayetlere yanlýþ anlamlar bile vermekten korkmuyoruz. Müminun suresi 34. ayetinde geçen, KENDÝNÝZ GÝBÝ BÝR BEÞERE ÝTAAT EDERSENÝZ KAYBEDENLERDEN OLURSUNUZ sözünün Allah a ayet olduðunun, bir baþka ayet ile de kanýtlamak istiyorum. Çünkü Kur’an, kendisini anlatan ve açýklayan eþsiz bir nurdur.

“BÝZ, SENDEN ÖNCE HÝÇBÝR RASÛL VE NEBÝ GÖNDERMEDÝK KÝ O, BÝR TEMENNÝDE BULUNDUÐUNDA, ÞEYTAN ONUN DÝLEÐÝNE ÝLLE DE BEÞERÝ ARZULAR KATMAYA KALKIÞMASIN. NE VAR KÝ ALLAH, ÞEYTANIN KATACAÐI ÞEYÝ ÝPTAL EDER. SONRA ALLAH, KENDÝ AYETLERÝNÝ SAÐLAM OLARAK YERLEÞTÝRÝR. Allah, bilendir; hikmet sahibidir.” (Hac 52)

Bakýn Allah ýn vahyinin dýþýnda, beþeri kiþilere ve onlarýn sözlerine Kur’an dan delilsiz ve kanýtsýz uymanýn ne kadar yanlýþ olduðunu söylüyor. ALLAH GÖNDERDÝÐÝM RESULLERÝME BÝLE, ÞEYTAN MÜDAHALE EDEREK, DÜÞÜNCELERÝNE BEÞERÝ ARZULAR KATTIÐINI BÝLDÝRÝYOR. Ama Allah görev verdiði Elçisini sürekli izleyip, ikaz edip, vahyin asla deðiþmeden tebliðini bizzat saðladýðýný ve þeytanýn görev verdiði Resulünün düþüncelerine müdahale etmesine izin vermediðini bildiriyor. ONUN ÝÇÝN ALLAH, DÜÞÜNMEDEN KESÝN KANIT OLMADAN, ATALARINIZIN ÝNANCINIZI YAÞAYABÝLMEK ÝÇÝN, KENDÝNÝZ GÝBÝ BÝR BEÞERE UYARSANIZ, ZÝYANA UÐRARSINIZ DÝYOR. Bu konuyu daha iyi anlayabilmemiz için, Mümin suresi 83. ayette bakalým þimdide.

“RESUL ONLARA APAÇIK BÝLGÝLER GETÝRÝNCE, ONLAR KENDÝLERÝNDE BULUNAN BEÞERÝ BÝLGÝYE GÜVENDÝLER (onu alaya aldýlar). Alaya aldýklarý þey kendilerini boðuverdi.” (Mümin 83)

Bakýn Resul, nereden apaçýk bilgileri getiriyormuþ? Elbette Allah dan. DEMEK KÝ BÝZLER RESULE DEÐÝL, ONUN GETÝRDÝÐÝ VAHYE UYUYORUZ. Resul apaçýk bilgiler/ayetler getirdiðinde, inkarcýlar kendilerinde bulunan beþeri rivayet batýl bilgilere güvenip inandýklarý için, Resulün Allah dan getirdiði vahyi alaya aldýlar diyor. Demek ki Müminun suresi 34. ayetinde Allah, inkârda ýsrar edenlere karþý, sizin beþeri sözleriniz birer iftiradýr. Kendiniz gibi bir beþere uyarsanýz, ziyana uðrarsýnýz diye bizzat Allah uyarýyor. BU GERÇEÐÝ KABULLENMEKTE ZORLANANLAR, BU SÖZLERÝ ÝNKÂRCILAR ALLAH IN ELÇÝSÝNE SÖYLÜYOR DÝYEREK, BÜYÜK BÝR GERÇEÐÝN ÜSTÜNÜ ÖRTÜYORLAR. Bu konuda bir ayet daha hatýrlatmak istiyorum. Çünkü Allah Elçime uymak bana uymak gibidir dedikten sonra, birçok ayetinde Resulüm sizleri benim vahyimle uyaracak, asla kendisinden hiçbir þey ilave etmeyecek, hatta kendince þunlarda Allah ýn emri demiþ olsaydý, onun þah damarýný keserdik diye uyardýðýný, lütfen unutmadan konuyu anlamaya çalýþalým. KUR’AN A UYAN, RESULÜNE UYMUÞ, ONUN YOLUNDAN GÝDÝYOR DEMEKTÝR.

Kehf 110: DE KÝ: BEN, YALNIZCA SÝZÝN GÝBÝ BÝR BEÞERÝM. (Þu var ki) bana, Ýlâh’ýnýzýn, sadece bir Ýlâh olduðu vahyolunuyor. Artýk her kim Rabbine kavuþmayý umuyorsa, iyi iþ yapsýn ve Rabbine ibadette hiçbir þeyi ortak koþmasýn.

Bakýn Allah, Elçisinin ne söylemesini istiyor. Bende sizin gibi bir beþerim. Çünkü benim söylediklerim, sizlerin yaþadýðýnýz gibi atalarýnýn beþeri sözleri deðil, Allah ýn sözleri/ayetleridir. Ben sizleri bana deðil, Allah a uymaya, ona itaat etmeye davet ediyorum. Yani hepimizin ilahý tektir ve yalnýz Allah a ibadet eder, yalnýz ondan yardým dileriz, diye de açýklama getiriyor. TÜM BU BÝLGÝLERDEN SONRA, ÇOK AÇIK ÞUNU ANLIYORUZ. ALLAH MÜMÝNUN SURESÝ 34. AYETÝNDE YAPTIÐI UYARIYI BÝZLERE AÇIKLIYOR VE ALLAH DAN BAÞKA HÝÇ KÝMSE DÝNDE HÜKÜM KOYAMAZ, YANÝ HÜKÜM KOYMAK ALLAH A MAHSUSTUR VE UYACAÐIMIZ, ÝTAAT EDECEÐÝMÝZ YALNIZ ALLAH TIR, ONUN VAHYÝ KUR’AN DIR. SAKIN ATALARINIZIN UYDURMA RÝVAYET BEÞERÝ SÖZLERÝNE ÝNANARAK, KAYBEDENLERDEN OLMAYIN DÝYOR.

Dilerim batýl ve rivayetlerin etkisinde kalmadan, Allah ýn ipine sarýlan, Allah ýn azýnlýk halis kullarý arasýnda oluruz.

Saygýlarýmla
Haluk GÜMÜÞTABAK

https://kuranadavet1.wordpress.com/

https://twitter.com/KURANA_DAVET

http://www.hakyolkuran.com/

https://www.facebook.com/Kuranadavet1/

https://hakyolkuran1.blogspot.com/